با این میکروفن بیصدا صحبت کنید!
تاریخ انتشار: ۲۳ شهریور ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۱۰۲۱۹
دستگاه عجیب و غریب Mutalk که یک میکروفن بلوتوثی است که صدای کاربر را بدون اینکه در دنیای واقعی منتشر شود، به طور مستقیم به فضای مجازی منتقل میکند و اوایل سال جاری میلادی در نمایشگاه CES معرفی شد، در دو ماه پایانی امسال وارد بازار خواهد شد.
به گزارش ایسنا و به نقل از نیو اطلس، همهی ما از صدای کسانی که با صدای بلند در یک مکان عمومی صحبت میکنند، اذیت شدهایم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دستگاه Mutalk یک دستگاه بلوتوثی است که کاربرانی را که با وجود آن روی دهانشان صحبت میکنند، بیصدا میکند.
Mutalk که توسط شرکتی موسوم به Shiftall توسعه داده شده است، کمی شبیه به یک هدست واقعیت مجازی است، با این تفاوت که به جای چشمها، روی دهان قرار میگیرد.
این دستگاه بر اساس اصولی به نام "تشدیدگر هلمهولتز" که برای اولین بار بیش از ۱۶۰ سال پیش توصیف شد، کار میکند. این بدان معناست که این دستگاه با یک محفظه فشار هوا در حفره داخلی طراحی شده است که از خروج فرکانسهای صدا از حفره هوایی جلوگیری میکند.
در واقع، Mutalk صدای گفتار کاربر را تا منفی ۲۰ دسیبل یا تا منفی ۳۰ دسیبل برای صداهای بلندتر، آهسته یا اصطلاحا مانند یک صدا خفهکن، خفه میکند. طبق گفته شرکت سازنده، حتی افرادی که دقیقاً در کنار کاربر نشستهاند نیز نمیتوانند آنچه را که کاربر میگوید، بشنوند.
صد البته که تکه بالشتکی که در ورودی دستگاه قرار دارد و بزاق دهان روی آن میریزد، قابل شستشو ساخته شده است.
Mutalk را میتوان از طریق بلوتوث یا جک ۳.۵ میلیمتری هدفون به گوشیهای دارای سیستم عامل iOS و اندروید و همچنین رایانهها و لپتاپهای دارای سیستم عامل ویندوز وصل کرد.
این دستگاه از طریق یک درگاه USB-C شارژ میشود و ظاهراً میتواند تا هشت ساعت باتری نگه دارد.
ایده این است که بتوان از Mutalk برای برگزاری جلسات صوتی، گرفتن تماسهای تلفنی یا چت صوتی در مکانهای عمومی و بدون اینکه برای افراد حاضر در یک مکان مثلا در یک کافه مزاحمت ایجاد شود یا اسرار تجاری یک شرکت در مترو یا اتوبوس فاش شود، استفاده کرد.
همچنین میتواند به جلوگیری از رسیدن سر و صدای پسزمینه در مکانهای پر سر و صدا کمک کند، بنابراین افراد آن طرف خط فقط صدای شما را میشنوند و صدای اذیت کننده محیطی که در آن هستید، به آنها نمیرسد. این دستگاه همچنین به افراد اجازه میدهد تا نیمههای شب بدون بیدار شدن اعضای خانواده تلفنی صحبت کنند یا بازی کنند.
این دستگاه به چند روش کار میکند. اگر قرار است زیاد صحبت کنید، میتوانید آن را به شکل بدون نیاز به استفاده از دست درآورید و آن را با نوار مخصوی که دارد، به پشت سر خود ببندید. اما اگر فقط گاهی با آن صحبت میکنید، میتوانید در وقت نیاز، آن را جلوی دهان خود نگه دارید و در صورت عدم نیاز آن را روی میز بگذارید.
گقتنی است که یک حسگر داخلی زمانی که Mutalk روی صورت شما فشار داده نمیشود، آن را خاموش نگه میدارد.
با این حال باید اذعان کرد که استفاده از این دستگاه چندان عادی و راحت به نظر نمیرسد، چرا که با پوشدن آن همه افراد بدون شک به شما خیره خواهند شد.
کارشناسان همچنین در مورد اینکه این دستگاه چقدر خوب عمل میکند، تردید دارند. شرکت سازنده ویدیویی منتشر کرده است که نشان میدهد Mutalk از نویز پسزمینه برای کسانی که در میان یک تماس هستند، جلوگیری میکند، اما هنوز هیچ نمایش زندهای از آنچه آن طرف خط شنیده میشود، وجود ندارد.
شرکت Shiftall میگوید عرضه این دستگاه از ماه نوامبر یا دسامبر آغاز خواهد شد و قیمت آن حدود ۱۳۹ دلار است.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: واقعيت مجازي میکروفن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۱۰۲۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تراشههای مغزی بهزودی از رده خارج میشوند/ چه بلایی بر سر بیماران میآید؟
خبرگزاری علم و فناوری آنا؛ این روزها، فناوری عصبی قابل کاشت به طور چشمگیری پیشرفت کرده است و برای برخی از افراد مبتلا به اختلالات عصبی، بازگشت به زندگی عادی را فراهم میکند. اما با توجه به پیشرفت سریع این فناوری، وقتی این دستگاههای عصبی قابل کاشت منسوخ شوند یا تولید کننده آنها ورشکسته شود، چه اتفاقی میافتد؟
پیشرفتهای عظیم در فناوری پزشکی منجر به توسعه دستگاههای عصبی قابل کاشت مانند محرکهای عمقی مغز، عصب واگال و محرکهای نخاعی شده است. نورالینک ایلان ماسک، رابط مغز-کامپیوتر بیسیم (BCI)، یکی از شناخته شدهترین دستگاهها است. البته اخیراً چین نیز ازایمپلنت مغز-کامپیوتر بیسیم خود رونمایی کرده است که نشاندهنده سریعتر شدن پیشرفتهای علمی در حوزه نوروتکنولوژی است.
دستگاههای عصبشناسی کارآمدی که درون بدن کاربران کاشته میشوند، کیفیت زندگی افراد مبتلا به اختلالات عصبی را بهبود بخشیدهاند. اما با توجه به سرعت پیشرفتی که در حال حاضر شاهد آن هستیم، چه اتفاقی میافتد وقتی که فناوری عصبی کاشته شده به سرعت منسوخ میشوند؟ یا وقتی که تولید کننده آنها دیگر پشتیبانی فنی ارائه نمیدهد (مانند ویندوز که پشتیبانی از نسخههای قدیمیتر سیستمعامل خود را لغو کرده است)؟ آیا این دستگاهها قابل جدا کردن هستند؟ و اگر بله، چه کسی باید هزینه خارج کردن را پرداخت کند؟
حالا باید به این سوال پاسخ داد: آیا باید تدابیری برای پوشش این وضعیتها وجود داشته باشد؟ برخی معتقدند که بله، باید وجود داشته باشد. در مطالعهای که توسط محققان مؤسسه بیماریهای عصبی نورمن فیکسل در فلوریدا، ایالات متحده انجام شد، یک تعریف رسمی از «رها کردن دستگاههای عصبی کاشتهشده» ارائه کرد که به گفته آنها، برای توسعه دستورالعملها، سیاستها و قوانین مرتبط با آن مهم است.
نوروتکنولوژی؛ بخشی از یک آزمایش بالینی است
در سال ۲۰۲۰، مجله «نیچر مدیسنس» داستان ریتا لگت زن استرالیایی را گزارش داد که یک دستگاه کارآزمایی برای درمان صرع در مغزش کاشته شده بود. این دستگاه به عنوان بخشی از یک آزمایش بالینی در مغز لگت قرار داده شد و برای او به خوبی کار میکرد به طوری که گلت دیگر تشنج نمیکرد. با این حال، در نیمهی راه آزمایش، شرکت نورالویستا که دستگاه را تولید کرده بود، به دلیل نگرانی سرمایهگذاران درباره ارائه حمایت مالی به چنین فناوری تهاجمی، تعطیل شد.
با تعطیل شدن این شرکت، دیگر هیچ وسیلهای برای نظارت بر دستگاه وجود نداشت. به طور کاملاً واقعی، دستگاه در سر لگت مرده بود! (البته نه کاملاً، باتری باید سه سال دوام میآورد) و تنها گزینهاش این بود که دستگاه را از مغزش خارج کند.
به گفته فردریک گیلبرت، دانشیار دانشگاه تاسمانی که در زمینه اخلاق نوروتکنولوژی تخصص دارد جدا کردن یک دستگاه معادل قطع درمان است. گیلبرت میگوید کهاین دستگاهها میتوانند به شدت هویت بیمار را تحت تأثیر قرار دهند. ناراحتی ناشی از جدا کردن دستگاه ممکن است به طور مستقیم با کارآیی تکنولوژی مرتبط باشد.
نویسندگان مطالعه فعلی نظریهای را تشکیل دادند که براساس آن، شکست کارآزمایی بالینی عمدتاً خارج کردن دستگاههای فناوری عصبی نیست، بلکه شکست میتواند ناشی از نگرانیهای ایمنی یا اثر درمانی باشد. با این حال، آنها گفتند که برای افرادی که آزمایش بالینی را انجام میدهند، ضروری است که سه معیار را برآورده کنند. اولاً، شرکتکنندگان مطالعه باید در مورد احتمال قطع آزمایش مطلع شوند و مشخص شود که آنها به بخشهای درمان یا کنترل مطالعه تعلق دارند. دوماً، شرکتکنندگان باید در صورت لغو آزمایش مطلع شوند. سوماً، باید منابعی برای درمانهای دیگری که به استانداردهای پذیرفتهشده مراقبت میپردازند، به شرکتکنندگان ارائه شود.
البته، علاوه بر مسئله لغو زودهنگام آزمایشها، مسئله دیگری نیز وجود دارد که وقتی یک کارآزمایی به نتیجه طبیعی خود میرسد، چه اتفاقی برای ایمپلنت مغزی میافتد. در آن شرایط، معمولا حذف دستگاه به شرکت کنندگان ارائه میشود. درحالی که هیچ دستورالعمل روشن و فعلی در مورد ماندن یا برداشتن ایمپلنت وجود ندارد.
خطرات برداشتن تراشههای مغزی
همانطور که قبلاً ذکر شد، یک دستگاه نوروتکنیک که امروزه به عنوان پیشرفتهترین در نظر گرفته میشود، ممکن است فردا پیشرفته نباشد. این دستگاهها دارای تاریخ انقضای داخلی هستند و بدون تعمیر و نگهداری مداوم، کارایی خود را از دست میدهند.
در تابستان ۲۰۲۰، ایلان ماسک بهروزرسانی پیشرفتهای مربوط به کاشت نورالینک را به اشتراک گذاشت. او گفت: در اصل، بخشی از جمجمه به اندازه یک سکه برداشته میشود و الکترودها وارد میشود، سپس قسمتی از جمجمه را که برداشته شده بود جایگزین میکنند. پس از آن ما را با چسب فوق العاده میبندیم، به این ترتیب بسیاری از زخمها بسته میشوند و و بعد از آن فرد میتواند به راحتی پیادهروی کند. این خیلی جالب است.
اما نکته جالبتر بخشی از ارائه بود که مربوط به خوک دوروتی بود که قبلاً یک تراشه نورالینک داشت. ماسک گفت که برداشتن ایمپلنت دوروتی برگشت پذیری دستگاه را نشان میدهد. ماسک میگوید: آنچه دوروتی نشان میدهد این است که میتوانید نورالینک را قرار دهید، آن را حذف کنید و شاد، سالم و غیرقابل تشخیص از یک خوک معمولی باشید.
این تمام چیزی است که ماسک برای حذف دستگاه ارائه کرده و هیچ چیز در مورد خطرات آن نگفته است.
یافتن نظر متخصص در مورد اینکه آیا برداشتن نورالینک یا یک ایمپلنت مغزی دیگر به مغز آسیب میرساند یا خیر، دشوار است. اما، اگر کاشت دستگاهی مانند نورالینک خطر آسیب رساندن به بافت مغز را به همراه دارد، منطقی است فرض کنیم که هنگام برداشتن آن نیز این خطر وجود دارد.
انتهای پیام/